Anadoluhisarı Muhtarlığı yarım asırdır anne-kıza emanet

İstanbul'un fethi sırasında stratejik bir konumda bulunan, şiirlere ve şarkılara konu olan Anadoluhisarı Mahallesi'nde 40 yıla yakın muhtarlık görevini sürdüren Nazmiye Korkmazlar, mahalle halkına adeta manevi annelik yaptı. Yardıma muhtaç ailelerin ihtiyaçlarının karşılanmasından öğrencilerin okumalarına yardımcı olmaya kadar birçok alanda çalışma yapan Korkmazlar, 96 yaşında muhtarlık görevini sürdürürken hayatını kaybetti. Korkmazlar'ın vefatının ardından mahallenin meydanına büstü yapıldı, bir sokağa adı verildi. Kızı Güzin Merve de mahalle sakinlerinin isteğiyle annesinin emanetine sahip çıkmak için iki rakibine karşı girdiği seçimi kazandı. - "Vefat edecekse muhtar olarak vefat etsin istediler" AA muhabirine, annesinin ve kendisinin muhtarlık dönemini anlatan 72 yaşındaki Güzin Merve, Anadoluhisarı'nda doğup büyüdüğünü, eşinin işi dolayısıyla Diyarbakır'da 6 yıl geçirdikten sonra mahallesine geri döndüğünü söyledi. Merve, "Annem 38 sene muhtarlık yaptı. Ondan önce de 20 sene azalığı vardı. Annem muhtar mıydı buranın annesi miydi onu ayırt etmek çok zor. Bizden ziyade Anadoluhisarı'na annelik yaptı. Biz 4 kardeşiz, annemize hasret büyüdük diyebilirim. Annem hep dışarıdaydı. Koşmayı, yardım etmeyi, insanlara hizmet etmeyi severdi." diye konuştu. Annesinin 96 yaşında hayatını kaybettiğini ve son seçimlere girmek istemediğini aktaran Merve, "Halk çok ısrar etti 'Gir' diye. Girdi, seçimleri aldı. Rakibi de vardı son seçimde. Son bir yılda demans hastalığı başladı. İstifa ettirmek istedik, halk 'Hayır' dedi. 'Vefat edecekse muhtar olarak vefat etsin istediler.' Annemin yerine ben bakıyordum. Annem bilgisayar kullanamıyordu. 'Sen nasıl olsa idare ediyorsun, imza onda olsun, sen devam et' dediler." ifadelerini kullandı. - "Topladığı kağıtları satarak öğrenciye burs verirdi" Annesinin atık kağıt biriktirerek bir genci tıp fakültesinde okuttuğunu dile getiren Merve, sözlerini şöyle sürdürdü: "Muhtarlığı döneminde kağıt topluyordu. Onları toplayıp satar, çocuğa burs verirdi. Annemin bu duyarlılığını gazetelerden okuyup, Yeşilköy'den, Silivri'den arabalarının bagajında atık kağıtlar getirenler vardı. Sonra halka değişik yardımları oldu. Maddi yardımda bulundu. O çocuk okulu bitirdikten sonra hiç arayıp sormadı. O bana çok dokundu. Şu an tahmin ediyorum iyi bir yerdedir, doktor çıkmıştır. Aramasını isterdim. Beni en çok üzen, bende en büyük etki yaratan budur." Güzin Merve, aslında seçimlere girmek gibi bir düşüncesi olmadığını, annesinin vefatının ardından mahalle halkının baskısıyla seçimlere girdiğini ifade etti. Merve, "Halk, 'Annenden sonra sen ol' deyice ilk başta 'Yok' dedim ama ısrar üzerine annemin yerine devam etmek üzere girdim seçime. İki rakibim vardı ilk seçimlerde. İkisi de benim aldığım oyu alamadı. Sonraki seçimde de bir rakibim vardı, onu da eledik. Bu seçim ne olur bilemem. Annemin görev süresiyle birlikte yaklaşık 50 yıl muhtarlık yaptık. Bu çok güzel bir duygu. İnsanlara yardım etmek, en yorgun olduğu dönemde bile insanı dinlendiren bir duygu. Bunun tarifi çok zor." diye konuştu.